Współczynnik urlopowy w 2013 roku
Każdemu pracownikowi zatrudnionemu na etat przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego. Jego długość jest uzależniona od różnych czynników, między innymi od stażu pracy oraz od tego w jakim wymiarze czasu pracy dana osoba jest zatrudniona. Urlop wypoczynkowy rządzi się innymi prawami aniżeli przykładowo urlop macierzyński – udzielany jest w innym celu. Nie zawsze jednak pracownik wykorzystuje go w całości – przyczyną takiego stanu rzeczy jest wygaśnięcie umowy o pracę bądź jej rozwiązanie. W takiej sytuacji pracownik ma prawo do otrzymania od pracodawcy ekwiwalentu pieniężnego za nie wykorzystane dni urlopu.
Do czego służy współczynnik urlopowy?
Wysokość ekwiwalentu jest wyliczana w oparciu o współczynnik urlopowy. W związku z tym, iż w przyszłym roku wymiar czasu pracy będzie ustalany na takich samych zasadach jak miało to miejsce w 2010 r., współczynnik urlopowy umożliwiający wyliczenie wysokości ekwiwalentu pieniężnego przysługującego za nie wykorzystany przez pracownika urlop będzie identyczny dla wszystkich pracowników zatrudnionych w danym zakładzie w jednakowym wymiarze czasu pracy (pomiędzy pracownikami na etatach nie będzie różnic w tym zakresie). Dla każdego roku kalendarzowego ustalany jest inny współczynnik urlopowy. Dzieje się tak dlatego, że w poszczególnych latach inna jest liczba dno wolnych od pracy – w rachubę wchodzą tutaj zarówno soboty oraz niedziele, jak też o dodatkowe dni wolne.
Jak wyliczyć współczynnik urlopowy?
Na 2013 r. przypada łącznie 114 dni wolnych od pracy, a zatem do wyliczenia współczynnika urlopowego brane są pod uwagę dni robocze. Tych natomiast w przyszłym roku będzie 251. Jeżeli tę wartość podzielimy przez 12 – czyli przez liczbę miesięcy w roku – uzyskamy liczbę wynoszącą w zaokrągleniu 20,92. Tyle właśnie wynosić będzie współczynnik urlopowy w 2013 r. dla pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy. Chcąc obliczyć współczynnik dla osób pracujących w innym wymiarze godzin, należy powyższą wartość podzielić przez odpowiednią liczbę – np. przez 2, jeśli ma być obliczony współczynnik dla pracowników zatrudnionych na pół etatu.