Kara za ignorowanie organów podatkowych
W toku postępowania podatkowego urzędy skarbowe podejmują stosowne kroki mające na celu wyjaśnienie spraw dotyczących podatników. Wymaga to z ich strony pełnej współpracy – to samo tyczy się też biegłych oraz świadków, którzy są wzywani przez fiskus po to, aby wydać fachową opinię bądź udzielić wyjaśnień w konkretnej sprawie, a także wziąć udział w innych czynnościach, jeśli dana sprawa tego wymaga. W praktyce jednak zdarza się, że podatnicy nie chcą współpracować z organami podatkowymi – muszą uważać, ponieważ taka postawa może ich sporo kosztować.
Czym jest kara porządkowa?
Z fiskusem nie ma żartów – wie o tym doskonale każdy, kogo choć raz spotkała kontrola z urzędu skarbowego. Jeżeli fiskus ma do czynienia z niezdyscyplinowanym podatnikiem (bądź z jego pełnomocnikiem lub ze świadkiem czy biegłym), może nałożyć na niego karę porządkową. Jej zadaniem jest przywołanie podatnika do porządku i załatwienie sprawy w możliwie jak najkrótszym terminie – w przeciwnym wypadku zachodzi ryzyko, że postępowanie będzie się przedłużać lub też wcale nie zostanie sfinalizowane. Wedle obowiązujących przepisów katalog zachowań, które mogą zostać ukarane w powyższy sposób ma charakter katalogu zamkniętego. Kara jest zakładana w formie postanowienia. Decyzja dostarczana jest podatnikowi na piśmie. Na uiszczenie należności ma on 7 dni, licząc od daty otrzymania pisma. W 2013 r. maksymalna wysokość kary to 2800 zł (w porównaniu z ubiegłym rokiem wzrosła o 100 zł). Wymiar kary urząd skarbowy ustala indywidualnie. Ma na względzie m. in.: wagę sprawy, finansową sytuację podatnika itp.
Kto i za co może zostać ukarany?
Za co podatnik (jego pełnomocnik, biegły lub świadek) może zostać ukarany karą porządkową? Po pierwsze – za niestawienie się na wezwanie fiskusa bez uzasadnionej przyczyny, choć spoczywał na nim taki obowiązek. Po drugie – za odmowę złożenia wyjaśnień, zeznań, okazania przedmiotu oględzin (bądź innej czynności), wydania opinii bez uzasadnionej przyczyny. Po trzecie – za opuszczenie miejsca prowadzenia czynności przed jej zakończeniem bez uzyskania pozwolenia organu podatkowego. Należy jeszcze zaznaczyć, iż karą porządkową urząd skarbowy może ukarać także: uczestników rozprawy (jeśli ich zachowanie utrudnia prowadzenie rozprawy); osoby, które zgodziły się na to, by biegły powołał się na ich opinie; osoby trzecie odmawiające okazania przedmiotu oględzin bez uzasadnionej przyczyny. Od decyzji o nałożeniu kary można się odwołać.